Ilgaz'da

Uğultu, dağ başına kadar izlesin beni,
İzlesin beni uğultu doruğa kadar,
Her biri bir ses perdesiydi, çevremdeki insanlar...
Saz semaisi sussun şimdi;
Öyküler ilginçliklerini yitirdiler,
Ümit ise, geçerliğini...
Uğultu, dağ başına kadar izlesin beni,
Dallar, çiçekler ve sarp kayalar
Beni devralmalılar uğultudan,
Beni devralmalılar, orada, dorukta.
Duyduğumda hep yogun bir derde
Dönüşen besteyi istemiyorum..
Fakat orada, ilerde, dorukta
Uçurum aşağı, kısa yolculukta
Duyulsun isterim saz semaisi
Bulutun akı ve göğün mavisi
İçinde dağılıp yokolsun o da...
Tükenip de sona erince ömür,
Kişinin bestesi O'nunla ölür.

 Hüsrev Hatemi